ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਾਹਤੋਂ ਆਉਦਾਂ ਲੋਰ
ਜਦ ਕਿਤੇ ਦੂਰ ਬੋਲਦਾ ਮੋਰ
ਕਿਸੇ ਪੰਛੀ ਐਸੇ ਦੇ ਬੋਲ
ਸੰਜਿੰਦੇ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਣ
'ਤੇ ਕੰਬਦੇ ਤਾਰ ਕਿਸੇ ਸਾਜ ਦੇ
ਦਿਲ ਧਾਹਾਂ ਮਾਰਦਾ ਓਦੋਂ
ਜਦ ਕਿਤੇ ਝਾਂਜਰ ਪਾਵੇ ਸ਼ੋਰ
ਇੱਕ ਕਾਲੀ ਘਟਾ
ਇਕ ਤੇਰੇ ਸੰਗਣੇ ਵਾਲ
'ਤੇ ਇੱਕ ਪੌਣ ਪੁਰੇ ਦੀ
ਇੱਕ ਆਸ਼ਕ ਛਮ ਛਮ ਰੋਵੇ
ਕਹਿੰਦੇ ਮੀਂਹ ਪੈਂਦਾ ਜੋਰੋ ਜੋਰ
ਦੋ ਬੁੱਲਾਂ ਦੇ ਬੋਲ
ਦੋ ਨੈਣਾ ਦੀ ਰਿਮਝਿਮ
'ਤੇ ਦੋ ਤਰਸਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ
ਯਾਰੋ ਇਨ੍ਹਾਂ ਭਾਵਾਂ ਤੇ
ਚੱਲੇ ਕਿਹਦਾ ਜੋਰ
ਅੰਦਰ ਵੜਕੇ ਉਹ ਅਕਸਰ ਰੋਵੇ
ਪੌਣ ਵਿਚਾਰੀ ਅੱਖਾਂ ਧੋਵੇ
ਤੇ ਕਦੇ ਨਾ ਜਾਣੇ ਦੁਨੀਆਂ
ਜਦ ਘਟਾਵਾਂ ਚੜਦੀਆਂ
ਤਦ ਰੋਦਾਂ ਏ ਮੋਰ
ਅਨੀਂ ਮੇਰੀਏ ਜਿੰਦੇ
ਨੀਂ ਮੇਰੀਏ ਰੂਹੇ
ਸੁਣ ਵੇ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ
ਛੱਡ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਛਾਬੇ ਲਾਉਣੇ
ਨਾਂ ਲੋਕੀਂ ਲੈਂਦੇ ਖੋਰ
ਐਹ ਵੀ ਰੱਬ
ਅੁਹ ਵੀ ਰੱਬ
'ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਰੱਬ ਹਾਂ
ਜਰਾ ਦੱਸੋ ਯਾਰੋ ਉਹ ਕੌਣ ਨੇ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੋਕੀਂ ਆਖਣ ਚੋਰ
ਅੱਜ ਅੱਜ ਹੈ
ਕੱਲ ਕੱਲ ਰਹੇਗਾ
ਤੇ ਫਿਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਰਸੋਂ
ਰੱਬ ਕਰੇ ਉਹ ਦਿਨ ਵੀ ਆਵਣ
ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਹੋਵੇ ਹੋਰ
ਆਹ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਰੱਬ
ਆਹ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਲੋਕ
ਤੇ ਆਹ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮੈਂ
ਬਸ ਚੁੱਪ ਕਰ ਓ ਮੂਰਖਾ
ਬੋਲੀ ਨਾ ਹੁਣ ਹੋਰ
------0----0---
No comments:
Post a Comment